Συγκεκριμένα στην αρχή της δεκαετίας του 1990 ο Στουρ Μπέργκβαλ που...
νοσηλευόταν, από τότε, σε ψυχιατρική κλινική, όπως και σήμερα, ομολόγησε ότι έχει κάνει 30 φόνους που όλοι παρέμεναν χωρίς διαλεύκανση από τις αρμόδιες αρχές έως τότε.
Στις δίκες που ακολούθησαν μεταξύ των ετών 1994 και 2001, ο Μπέργκβαλ καταδικάστηκε ως δράστης των οκτώ από αυτούς τους φόνους --παρ'ότι απουσίασαν οι συμπαρομαρτούσες μαρτυρίες και ιατροδικαστικά στοιχεία.
Ο Μπέργκβαλ, 63 ετών σήμερα, ανακάλεσε μεταγενέστερα τις αρχικές ομολογίες του και δήλωσε ότι αυτές έγιναν αποκλειστικώς "για να προσελκύσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης" και, επίσης, για να "τού δίνουν τα φάρμακα που είχε ανάγκη".
Αποφασίστηκε από ανώτερα δικαστήρια όλες αυτές οι δίκες να θεωρηθούν άκυρες και να γίνει μια προς μία η αναψηλάφηση των υποθέσεων.
Τώρα, ο γενικός εισαγγελέας Αντερς Πέρκλεφ υποστήριξε στη συνέντευξη που έδωσε ότι οι ομολογίες του Μπέργκβαλ από μόνες τους δεν επαρκούν για να καταδικαστεί για τους οκτώ φόνους και θα πρέπει κατά συνέπεια να απαλλαγεί από τις αντίστοιχες κατηγορίες.
Ο εισαγγελέας Πέρκλεφ εστίασε επίσης στο ότι και στις οκτώ δικαστικές αποφάσεις οι ίδιοι αστυνομικοί μετείχαν στις έρευνες, τα δικαστήρια δε που επελήφθησαν είχαν, πρακτικά, τις ίδιες συνθέσεις.
"Πολλά καταδεικνύουν ότι όσοι είχαν την ευθύνη να σταθμίσουν τα αποδεικτικά στοιχεία είχαν βέβαιη πεποίθηση ότι οι ομολογίες του Μπέργκβαλ ευσταθούσαν, ήταν σε τέτοιο βαθμό βέβαιοι, ώστε όλο το περί του αντιθέτου αποδεικτικό υλικό παρέμενε αναξιοποίητο", τόνισε ο γενικός εισαγγελέας.
Ετσι, λοιπόν, απαλλάχθηκε σήμερα ο Μπέργκβαλ και από την 8η στη σειρά κατηγορία σε βάρος του, που αφορούσε τον φόνο ενός 15χρονου αγοριού το μακρυνό 1976. Τα λείψανα του αγοριού εντοπίστηκαν μετά από 17 ολόκληρα έτη.
Πολιτικοί και οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα κινητοποιούνται πλέον στη Σουηδία, ενώνοντας τις δυνάμεις τους για να ξεκινήσει μια αναθεώρηση όλου του νομικού συστήματος και ιδίως των "ασφαλιστικών δικλείδων" υπέρ των κατηγορουμένων, ύστερα από την τελευταία εξέλιξη που καταγράφηκε γι αυτές τις αλλεπάλληλες καταδικαστικές αποφάσεις για τέλεση φόνου μόνον, όμως, στη βάση της ομόλογίας του κρατούμενου υπόδικου.
Να αποκλειστεί, δηλαδή, στο μέλλον ότι μπορεί να επαναληφθούν καταδικαστικές ποινικές αποφάσεις με μοναδικό αποδεικτικό υλικό την ομολογία του κρατούμενου υπόδικου.
