Πριν λίγες μέρες η κυρία Βάσω γιόρτασε τα γενέθλια της. Παιδιά, εγγόνια και όλοι οι οικείοι της της ευχήθηκαν χρόνια πολλά.
Η κυρία Βάσω γεννήθηκε το 1951 στο στρατιωτικό νοσοκομείο Αγρινίου γιατί ο πατέρας της ήταν φαντάρος τότε.
Η μικρή θεία της
Νίκη ξαγρυπνούσε δίπλα της μέσα στο δωμάτιο που τη θήλαζε η μάνα της διότι όταν κουρασμένη πια η λεχώνα, υπήρχε κίνδυνος να αρπάξουν το μωρό διάφοροι επιτήδειοι και να το πουλήσουν σε άτεκνα ζευγάρια στην Αμερική.
Πολλά τέτοια ζευγάρια έπαιρναν ‘ελληνάκια’ με ή χωρίς τη συγκατάθεση των γονέων τους εδώ στην ρημαγμένη από τον εμφύλιο πόλεμο πάμφτωχη Ελλάδα.
Ένα νέο παιδομάζωμα συνέβαινε εκείνα τα χρόνια από Αμερικανούς πολίτες που ήθελαν παιδιά από φτωχές χώρες του νότου, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία.
Το κύκλωμα που άρπαζε και προωθούσε τα παιδιά στην Αμερική ενημέρωνε τους γονείς ότι το παιδί τους αρρώστησε και πέθανε και ήταν μάταιο να ψάξουν να το βρουν.
Τέτοιες περιπτώσεις συνέβαιναν και κατά τη διάρκεια της γερμανο-ναζιστικής κατοχής όπου εβραίες μητέρες κατέφευγαν στη Παλαιστίνη για να γλυτώσουν κι άφηναν τα παιδιά τους σε ελληνικές οικογένειες και κάποιες από αυτές τις οικογένειες μετά τη λήξη του πολέμου ‘έδιναν’ τα εβραιόπουλα σε Αμερικάνους κι έστελναν γράμμα στη μητέρα στο Ισραήλ ότι το παιδί πέθανε και δεν χρειάζεται να το ψάξουν.
Η τραγωδία ήταν όταν γύριζε μετά από χρόνια η πραγματική μητέρα στην Ελλάδα, το ζευγάρι Ελλήνων που είχε αναλάβει την προστασία του παιδιού είχε πεθάνει αλλά υπήρχε το γράμμα των άτεκνων Αμερικανών που τους ευχαριστούσε για το παιδί που πήραν από τη χώρα μας.
Φανταστείτε τον πόνο ψυχής αυτών των μανάδων που ‘έχασαν’ τα παιδιά τους. Η παρηγοριά τους ήταν ότι τα παιδιά τους ήταν εν ζωή έστω και μακριά τους.
Πολλά τέτοια κι άλλα δράματα πέρασε ο λαός μας ως αποτέλεσμα των πολέμων και της άθλιας πολιτικής που εφαρμόστηκε στην Ελληνική πολιτεία.
